چشم ما روشن به نور از شاه نعمت‌الله ولی غزل 345

1 چشم ما روشن به نور روی اوست هرچه بیند دوست را بیند به دوست

2 عاشق و معشوق ما هر دو یکی است تا نپنداری که این رشته دوتوست

3 جرعهٔ جام می ما هر که خورد چون محبان دائما در جستجوست

4 عشق سرمست است و فارغ از همه عقل مخمور است و هم در گفتگوست

5 بسته ام نقش خیالش در نظر هرچه دیده می شود چشمم بر اوست

6 خرقه می شویم به جام می مدام مدتی شد تا مرا این شست و شوست

7 هر که بیند نعمت الله با همه بد نبیند هرچه می بیند نکوست