آب چشم ما به هر سو از شاه نعمت‌الله ولی غزل 510

1 آب چشم ما به هر سو می رود خوش روان از دیده بر رو می رود

2 می رود خاطر به کوی می فروش آفرین بر وی که نیکو می رود

3 ای که گوئی از در دلبر برو کی رود دل از درش چو می رود

4 در طریق عشق دل چون عاشقان گه به سینه گه به پهلو می رود

5 می کنم خود را ملامت سالها عمر اگر یک لحظه بی او می رود

6 در هوای زلف او باد صبا خوش روان گشته به هر سو می رود

7 رو مپیچ از نعمت الله زان که او رو به راه آورد یک رو می رود