گرد و خاک ما روان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 428

1 گرد و خاک ما روان بر باد رفت بنده زین گرد و غبار آزاد رفت

2 جان ما هرگز غم دنیا نخورد لاجرم او از جهان دلشاد رفت

3 عاشق سرمست آمد سوی ما عاقل مخمور بی بنیاد رفت

4 یوسف مصری خوشی با مصر شد یار بغدادی سوی بغداد رفت

5 یاد می کردم بهشت جاودان روی او دیدم بهشت از یاد رفت

6 داد بخشد هر چه او بخشد به ما تا نپنداری به ما بیداد رفت

7 گر دمی بی سید خود بوده ام حسرتی داریم کان بر باد رفت