غیر از می جنون، نرساند از واعظ قزوینی غزل 452

1 غیر از می جنون، نرساند دماغ عشق جز موی سر، فتیله نخواهد چراغ عشق

2 شورم ز تندگویی ناصح شود فزون صرصر چو روغن است مرا در چراغ عشق!

3 در نسخه جمال تو بس نکته هاست درج نتوان ولی مطالعه اش بیدماغ عشق

4 پر بود کوه و دشت ز مجنون و کوهکن کو بیدلی کنون، که کند کس سراغ عشق؟!

5 هرگز ندیده از قدح چشم مست یار کیفیتی که یافته دل از ایاغ عشق

6 یک پره است داغ دلم از گل جنون یک سنبل است روز سیاهم ز باغ عشق

7 واعظ پی خرید متاع نجات، نیست نقدی مرا بکیسه دل، غیر داغ عشق