یا رب این هدهد میمون از خواجوی کرمانی غزل 455

1 یا رب این هدهد میمون ز کجا می‌آید ظاهر آنست که از سوی سبا می‌آید

2 بوی روح از دم جانبخش سحرمی‌شنوم یا دم عیسوی از باد صبا می‌آید

3 از ختن می‌رسد این نفحهٔ مشکین که ازو نکهت نافهٔ آهوی ختا می‌آید

4 می‌دهد نکهتی از مصر و دلم می‌گوید کاین بشیر، از بر گمگشتهٔ ما می‌آید

5 تا که در حضرت شه نام گدا می‌راند یا کرا در بر مه یاد سها می‌آید

6 در دلم می‌گذرد کاین دم جان پرور صبح زان دو مشگین رسن غالیه سا می‌آید

7 این چه پرده‌ست که این پرده‌سرا می‌سازد وین چه نغمه ست کزین پرده‌سرا می‌آید

8 تاب آن سنبل پرتاب کرا می‌باشد خواب آن نرگس پرخواب کرا می‌آید

9 آخر ای پیک همایون که پیام آوردی هیچ در خاطر شه یاد گدا می‌آید

10 ما از آن خال بدین حال فتادیم که مرغ دانه می‌بیند و در دام بلا می‌آید

11 خواجو ار اهل دلی سینه سپر باید ساخت پیش هر تیر که از شست قضا می‌آید