1 یا مرا قربانی آن چشم شوخ و شنگ ساز یا تماشا گاه جانم آن رخ گلرنگ ساز

2 زان همه دلها که از خوبان ربودی گرد خویش تا نبیند چشم اغیارت حصار سنگ ساز

3 دعوی خون بر لبت بسیار شد، بهر خدا خنده شیرین کن و پس غنچه را دل تنگ ساز

4 ما نه ایم آنها که از چنگ تو جان خواهیم برد خواه با ما صلح جوی و خواه با ما جنگ ساز

5 یار اگر دشنام گفت، ای دل، به خون بنویس، پس بر مثال بخت خود توقیع نام وننگ ساز

6 ما و رسوایی و بدنامی و بی ننگی عشق ای سلامت جوی رو، با عقل و با فرهنگ ساز

7 چون سرود عشق شد ورد من، ای مطرب، دمی رشته تسبیح من بستان و تار چنگ ساز

8 خسروا، از عشق بازان چند جانی وام کن وانگهی با عادت آن چشم شوخ و شنگ ساز