گشادی چشم خواب آلود از امیرخسرو دهلوی غزل 1117

1 گشادی چشم خواب آلود را باز در فتنه به عالم کرده ای باز

2 به دور ماه رویت زلف شبرو پریشان کاری اکنون کرد آغاز

3 خط سبزت، اگر نه خضر وقت است چرا شد با لب جان بخش دمساز؟

4 به بستان گر روی، در سجده آید به پیش قامتت سرو سرافراز

5 ربودی دل ز من، وانگه سپردی به دست طره دلدوز غماز

6 چه جای جان که بر دل می زند تیر؟ چو گردد ترک چشمت ناوک انداز

7 اگر ندهی به عمری کام خسرو روا باشد، به غیر او مپرداز