تنها ز لفظ، شعر تو دلبر از واعظ قزوینی غزل 353

1 تنها ز لفظ، شعر تو دلبر نمی‌شود از رنگ گل دماغ معطر نمی‌شود

2 ای گوهر یگانه، تو از بس یگانه‌ای حرف رخ تو نیز مکرر نمی‌شود

3 عارف غمین نمی‌شود از کسر شأن خویش آیینه از شکست مکدر نمی‌شود!

4 هرگز کسی بقال نگردد ز اهل حال مفلس ز حرف مال، توانگر نمی‌شود!

5 تا کی ز معنی دگرانی زبان دراز؟! کلک ار سخن نوشت، سخنور نمی‌شود!

6 چون آب زندگی است گوارا به منعمی کز وی گلوی تشنه لبی تر نمی‌شود؟!

7 واعظ ز سوز عشق، سخنور شود زبان بی‌آتش این چراغ مرا بر نمی‌شود