یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) مثنوی معنوی 94

1 یک دو پندش داد طوطی بی‌نفاق بعد از آن گفتش سلام الفراق

2 خواجه گفتش فی امان الله برو مر مرا اکنون نمودی راه نو

3 خواجه با خود گفت کین پند منست راه او گیرم که این ره روشنست

4 جان من کمتر ز طوطی کی بود جان چنین باید که نیکوپی بود