کس از فراغ تو عیش و فراغ را چکند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 کس از فراغ تو عیش و فراغ را چکند می طرب چه خورد گشت باغ را چکند
2 کجا فراغ بود بی رخ تو عاشق را وگر فراغ بود هم فراغ را چکند
3 به نوبهار نشاط است باغ و صحرا خوش خزان رسیده غم باغ و راغ را چکند
4 دماغ کشته غم را بخور عود چه سود شنید غمزده عطر دماغ را چکند
5 غبار غم بزبان گر نیاورد عاشق چو شمع در غم او سوز و داغ را چکند
6 ز مهر روی تو اهلی چو شمع شب همه شب بسوز و گریه خوش است او فراغ را چکند