ای شب زلفت غالیه‌سا وی مه رویت غالیه‌پوش
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ای شب زلفت غالیه‌سا وی مه رویت غالیه‌پوش نرگس مستت باده‌پرست لعل خموشت باده‌فروش
2 نافهٔ مشک از گل بگشا بدر منیر از شب بنما مشک سیه بر ماه مسا سنبل تر بر لاله مپوش
3 لعل لبست آن یا می ناب بادهٔ لعل از لعل مذاب شکر تنک یا تنک شکر آب حیات از چشمهٔ نوش
4 شمع چگل شد باده گسار شمسهٔ گردون مشعله دار ماه مغنی گو بسرای مرغ صراحی گو بخروش
5 باده‌گساران مست شراب جمع رفیقان مست و خراب بر بت ساقی داشته چشم بر مه مطرب داشته گوش
6 مطرب مجلسه نغمه‌سرای شاهد مستان جلوه‌نمای گر شنوم که صبر و قرار ور نگرم کو طاقت و هوش
7 پیر مغان در میکده دوش گفت چو خواجو رفت ز هوش گو می نوشین بیش منوش تا نبرندش دوش به دوش
ادامه توضیحات شاعر