دگر بار ای دل سنگین فتادی از اثیر اخسیکتی غزل 156

1 دگر بار ای دل سنگین فتادی عنان در دست بد عهدی نهادی

2 ز در دم نیش ها دررک شکستی ز چشمم چشمه ها بر رخ گشادی

3 فرامش کرده آن کزعشق صدبار بمردی باز، و، وز مادر بزادی

4 ندارد مهله چندان از شب غم که گرید بر وداع روز شادی

5 در این مقصوره پنهان میکنی یار همان باری که صد بارش بدادی

6 نباشد عیب شاگردیت در شعر که در صنعت بغایت اوستادی

7 اثیر امروز در پا اوفتاده است تو ظالم در پی او چون فتادی