بار دیگر گر فرود از شهریار گزیدهٔ غزلیات 151

1 بار دیگر گر فرود آرد سری با ما جوانی داستانها دارم از بیداد پیری با جوانی

2 وا عزیزا گوئی آخر گر عزیزت مرده باشد من چرا از دل نگویم وا جوانی وا جوانی

3 خود جوانی هم به این زودی به ترک کس نگوید من ز خود آزردم از فرط جوانی ها جوانی

4 تا به روی چشم سنگین عینک پیری نهادم مینماید محو و روشن چون یکی رؤیا جوانی

5 الفت پیری و نسیان جوانی بین که دیگر خود نمیدانم که پیری دوست دارم یا جوانی

6 در بهاران چون ز دست نوجوانان جام گیرم چون خمار باده ام در سر کند غوغا جوانی

7 سال ها با بار پیری خم شدم در جستجویش تا به چاه گور هم رفتم نشد پیدا جوانی

8 ناز و نوش زندگانی حسرت مردن نیرزد من گرفتم عمر چندین روزه سر تا پا جوانی

9 گر جوانی میکنم پیرانه سر بر من نگیری شهریارا در بهاران می کند دنیا جوانی