1 روی تو طعنه بر گُل سیراب می‌زند لعل تو خنده بر شکر ناب می‌زند

2 سنبل شکسته خاطر از آن است در چمن کز رشک سبزهٔ خطِ تو تاب می‌زند

3 خوش وقت نرگس تو که در عین سرخوشی پیوسته در میانهٔ گل خواب می‌زند

4 در آرزوی خیل خیال تو هر شبی باران اشک خانهٔ چشم آب می‌زند

5 روی از درش متاب خیالی به هیچ باب چون مرد عشق لاف از این باب می‌زند