بر بسته نقاب ، دل از شاه نعمت‌الله ولی غزل 689

1 بر بسته نقاب ، دل رباید بنگر چه کند اگر گشاید

2 در آینهٔ وجود عالم خود بیند و خود به خود نماید

3 ما دولت سر لی مع الله یابیم ولی دمی نیاید

4 در دور دو چشم مست ساقی توبه نکنیم و خود نشاید

5 چندان که خوریم می از این خم نه کم شود آن و نه فزاید

6 یک ذات و صفات او فراوان در هر صفتی دمی برآید

7 سید رند است و جام در دست مستانه سرود می سراید