عمر خوش باشد ولی از شاه نعمت‌الله ولی غزل 242

1 عمر خوش باشد ولی با یار همدم خوشتر است یک دمی با همدمی از ملک عالم خوشتر است

2 درد دل داریم و درد دل دوای درد ماست گرچه دل ریشیم زخم او ز مرهم خوشتر است

3 مجلس عشقست و رندان مست و ساقی در حضور این چنین خوش مجلسی از صحبت جم خوشتر است

4 یک دمی با همدمی و گوشهٔ میخانه ای ازحیات جاودان می دان که آن دم خوشتر است

5 جان و جانان هر دو سرمستند و با هم روبرو جمع این یاران اگر باشند باهم خوشتر است

6 نور چشم ماست او بنشسته خوش بر جای خود خلوت و جای خوشی با یار محرم خوشتر است

7 نعمت الله سرخوش است از ذوق می گوید سخن هرچه گوید خوش بود والله اعلم خوشتر است