عمر بر باد می رود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1370

1 عمر بر باد می رود بی او کی بود زندگی چنین نیکو

2 نفسی عمر را غنیمت دان حاصل عمر خود ز خود می جو

3 ما چنین مست و عقل مخمور است گو برو هر چه بایدش می گو

4 در دلم جز یکی نمی گنجد غیر آن یک بگو که دیگر کو

5 گر هزار است و گر هزار هزار نزد عارف یکیست بی من و تو

6 احول است آن که یک به دو بیند تو چو احول نه ای نبینی دو

7 ذکر سید همیشه این باشد وحده لا اله الا هو