1 عمر به پایان رسید در هوس روی دوست برگ صبوری کراست بی رخ نیکوی دوست

2 گر همه عالم شوند منکر ما، گو، شوید دور نخواهیم شد ما ز سر کوی دوست

3 قبله اسلامیان کعبه بود در جهان قبله عشاق نیست جز خم ابروی دوست

4 ای نفس صبحدم، گر نهی آنجا قدم خسته دلم را بجو در شکن موی دوست

5 جان بفشانم ز شوق در ره باد صبا گر برساند به ما صبحدمی بوی دوست

6 روز قیامت که خلق روی به هر سو کنند خسرو مسکین نکرد میل به جز سوی دوست