آه گر می ز غمت عاشق غمناک از اهلی شیرازی غزل 494

1 آه گر می ز غمت عاشق غمناک نزد که ز سوزش دگری جامه بتن چاک نزد

2 پر گرانجان مشو ایخواجه که روح الله هم تا سبکروح نشد پای بر افلاک نزد

3 کشته صید گه عشق سرافراز نشد تا سرش دست بر آن حلقه فتراک نزد

4 کس چراغی شب غم بر ره مجنون ننهاد تا ز سوز دل خود شعله بخاشاک نزد

5 بی تو اهلی چو بسر خاک کند نیست عجب عجب آنست که بر دیده چرا خاک نزد