جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

آه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2806

غزل 2806 ام از 6329 غزلیات

آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای

1 آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای آفتاب او نهشت اندر دو عالم سایه‌ای

2 آفتاب و چرخ را چون ذره‌ها برهم زند وز جمال خود دهدشان نو به نو سرمایه‌ای

3 عشق و عاشق را چه خوش خندان کنی رقصان کنی عشق سازی عقل سوزی طرفه‌ای خودرایه‌ای

4 چشم مرده وام کرده جان ز بهر عشق او ز آنک در دیده بدیده جان از آن سر پایه‌ای

5 قهر صد دندان ز لطفش پیر بی‌دندان شده عقل پابرجا ز عشقش یاوه و هرجایه‌ای

6 صد هزاران ساله از هست و عدم زان سوتری وز تواضع مر عدم را هست خوش همسایه‌ای

7 کوه حلمی شمس تبریزی دو عالم تخت تو بر نهان و آشکارش می‌نگر از قایه‌ای

عکس نوشته
کامنت

سوالات متداول درباره شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای

شاعر شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای چه کسی است ؟

شاعر شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای چیست ؟

قالب شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای غزل است

مضمون اصلی شعر آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عارفانه, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, عارفانه, عاشقانه, غمگین, می‌نوشی است.
بنر