آه کز آهم مه و پروین بسوخت از خواجوی کرمانی غزل 64

1 آه کز آهم مه و پروین بسوخت اختر بخت من مسکین بسوخت

2 آتش مهرم چو در دل شعله زد برفلک بهرام را زوبین بسوخت

3 سوختم در آتش هجران او پشه را بین کز غم شاهین بسوخت

4 ای بسا خسرو که او فرهادوار در هوای شکر شیرین بسوخت

5 شمع را بنگر که با سیلاب اشک هر شبم تا روز بر بالین بسوخت

6 چند سوزی ایکه میسازی کباب بس کن آخر کاین دل خونین بسوخت

7 کام جان از قبلهٔ زردشت خواه گر دلت چون آذر برزین بسوخت

8 چون تو در بستان برافکندی نقاب لاله را دل بر گل و نسرین بسوخت

9 همچو خواجو کس نمی‌بینم که او در فراق روی کس چندین بسوخت