ای صد هزار عاشقت از فرق از عطار نیشابوری غزل 748

1 ای صد هزار عاشقت از فرق تا به پای پنهان ز عاشقانت رویی به من نمای

2 آب رخم مبر ز دو جادوی پر فریب قوت دلم بده ز دو یاقوت جانفزای

3 اندر هوای روی تو ای آفتاب حسن تا کی زنم چو ذرهٔ سرگشته دست و پای

4 چون سایه‌ای فرو شدم از عشق تو به خاک ای آفتاب جان من از قعر جان برآی

5 بر کارم اوفتاد ز زلف تو صد گره بگشای کارم از سر زلف گره‌گشای

6 بردی دلم به زلف و دلم بوی می‌برد از حلقه‌های آن شکن زلف دلربای

7 دور از رخ تو زلف تو در غارت دلم بر روی اوفتاد و شکن یافت چند جای

8 عطار رفت و دل به تو بگذاشت و خاک شد تا روز حشر باز ستاند ز تو جزای