ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 851

1 ای آنک پیش حسنت حوری قدم دو آید در خانه خیالت شاید که غم درآید

2 ای آنک هر وجودی ز آغاز از تو خیزد شاید که با وجودت در ما عدم درآید

3 ای غم تو جمع می‌شو کاینک سپاه شادی تا کیقباد شادان با صد علم درآید

4 ای دل مباش غمگین کاینک ز شاه شیرین آن چنگ پرنوای خالی شکم درآید

5 آن ساقی الهی آید ز بزم شاهی وان مطرب معانی اکنون به دم درآید

6 ای غم چه خیره رویی آخر مرا نگویی اندر درم درافتی چون او درم درآید

7 آخر شوم مسلم از آتش تو ای غم زان کس که جان فزایی او را سلم درآید