ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها از واعظ قزوینی غزل 88

1 ای ز آب روی تو شرمنده استغفارها پشت بر کوه شفاعت خواهیت کردارها

2 تا نسیم خلق جانبخش تو در عالم وزید خاست از دلها غبار ظلمت انکارها

3 از پی نظاره آیین شرع انورت بر هم افتادند از دل تا زبان اقرارها

4 سایه تا از خاکبوس مقدمت، محروم شد از خجالت گشت پنهان در پس دیوارها

5 از کرم سوی پریشان حالی واعظ نگر تا چه دور افتاده از گفتار او کردارها