ای بنده ی لب تو، لب آبدار می
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 ای بنده ی لب تو، لب آبدار می گلگونه کرده عکس رخت بر عذار می
2 تخت هوس نهاده رخت بر بساط گل رخت خرد فکنده لبت، در جوارمی
3 چون صبح جامه چاک زده، غنچه حباب پیش نسیم زلف تو، بر جویبار می
4 در هم شکن شماری، ز نگاری فلک چون از فتنه موج برآرد بحار می
5 عالم سیاه گردان بر ذوالخمار غم دست طرب چو لعل کند ذوالفقار می
6 بگرفت ملک شادی و برداشت رسم غم اینست کمترین اثر گیر و دار می
دیدگاه‌ها **