ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2034

1 ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران کن شکر با شکوران تو فتنه را مشوران

2 من مرد فتنه جویم من ترک این نگویم من دست از او نشویم تو فتنه را مشوران

3 سرخیل بی‌دلانم استاد منبلانم من عاشق فلانم تو فتنه را مشوران

4 از من مپرس چونم می‌بین که غرق خونم این هم نه‌ام فزونم تو فتنه را مشوران

5 من رستمم و روحم طوفان قوم نوحم سرمست آن صبوحم تو فتنه را مشوران

6 تو نقش را نخوانی زیرا در این جهانی تا این قدر بدانی تو فتنه را مشوران