ای میوه سر درختی باغ از اهلی شیرازی رباعی 109

1 ای میوه سر درختی باغ بهشت قد چو نهال تو درین باغ که کشت؟

2 گردون که بحسن صد هزارش یادست تا روی تو دید جمله از دست بهشت