1 اکنون که چمن گشت ز گلزار بهشتی ساقی می گلگون بطلب بر لب کشتی

2 زنگ غمت از دل می گلرنگ برد پاک بشنو که چنین گفت مرا پاک سرشتی

3 گر محتسبت بر کدوی باده زند سنگ بشکن تو کدوی سر او نیز به خشتی

4 آمرزش نقد است کسی را که در اینجا یاریست چو حوری و سرایی چو بهشتی

5 جهل من و ظلم تو فلک را چه تفاوت آنجا که بصر نیست چه خوبی و چه زشتی

6 بر خاک در خواجه که ایوان جلالت گر بالش زر نیست بسازیم به خشتی

7 ترسا بچه‌ای دوش همی‌گفت که حافظ حیف است که مردم کند آهنگ کنشتی