کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 کنون که بر کفِ گل جامِ بادهٔ صاف است به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است
2 بخواه دفتر اشعار و راهِ صحرا گیر چه وقتِ مدرسه و بحث کشف کَشّاف است؟
3 فقیه مدرسه دی مست بود و فتوی داد که می حرام، ولی بِه ز مالِ اوقاف است
4 به دُرد و صاف تو را حکم نیست خوش دَرکَش که هر چه ساقی ما کرد، عینِ الطاف است
5 بِبُر ز خلق و چو عَنقا قیاس کار بگیر که صیت گوشه نشینان ز قاف تا قاف است
6 حدیثِ مدعیان و خیالِ همکاران همان حکایت زردوز و بوریاباف است
7 خموش حافظ و این نکته‌های چون زر سرخ نگاه دار که قَلّابِ شهر، صراف است
معنی شعر:
حال و بخت و اقبال با تو یار شده است حسودان تنگ نظر فرصت طلب در اطرافت جمع شده و به تعریف و تمجید تو می پردازند تا از خوان نعمت تو بهره ای ببرند. از این اشخاص تنگ نظر و چاپلوس دوری کن. و به آنان اعتماد نکن. و فریبشان را مخور. بدان که همیشه احتیاط شرط عقل و سلامت استی.