1 نه با تو نسبت سرو چمن شود پیوند نه شاخ سبزه به شاخ سمن شود پیوند

2 خوش است دولت آنم که جان به جان پیوست کجاست بخت که تن هم به تن شود پیوند!

3 بسی نماند که از رشته دراز فراق لباس عمر مرا با کفن شود پیوند

4 نکشت بنده، ولی زخم غمزه ای خوردم شکاف تیغ کجا از سخن شود پیوند؟

5 به سوز دل مددی بر زبان، که رخنه دل به خون گرم نه ز آب دهن شود پیوند

6 به هجر شد همه عمرم گهیت خواهم یافت که عمر دیگری با عمر من شود پیوند

7 رسیده شد مه من، خسروا، نپندارم که بیش خاک دل مرد و زن شود پیوند