نوح اگر طوفان او افسانه از اهلی شیرازی غزل 1257

1 نوح اگر طوفان او افسانه مردم شده صد چو آن طوفان در آب دیده ما گم شده

2 شهسوارا، تا تو جولان میکنی بر رخش ناز بس سر پاکان که خاک راه و زیر سم شده

3 تند میرانی و بس کز هر طرف آهیست گرم مرکبت غرق عرق از فرق سر تا دم شده

4 سوختم تا شب سگش را خفته دیدم بر زمین بهر او خاکستر من بستر قاقم شده

5 پیش رندان قصه قارون مگو در میکده زانکه صد قارون نهان در پای خاک خم شده

6 می‌رمد آهوی چشم مست او از مردمان زان سبب اهلی چو مجنون وحشی از مردم شده

7 حسرت شیرین لبان تا بکی ای بخت بد اهلی ناکام را زینهمه کامی بده