نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد نه عقل چو عشق آمد از جان و تن اندیشد
2 چون آتش عشق تو شعله زند اندر دل کم کاستتیی آن کس کز خویشتن اندیشد
3 گر مدعی عشقت در چاه بلا افتد کفر است درین معنی کانجا رسن اندیشد
4 پروانه بر معنی کی محرم شمع افتد گر در همه عمر خود از سوختن اندیشد
5 عاشق که به صد زاری در عشق تو جان بدهد خصمیش کند جانش گر از کفن اندیشد
6 عاشق همه رسوا به در انجمن عالم کانجام نگیرد ره گر ز انجمن اندیشد
7 جانا چو دلم خستی راه سخنم بستی عطار به صد مستی تا کی سخن اندیشد
ادامه توضیحات شاعر