1 هیچ لب تشنه به میخانه سری بر نکند گر لبی از کرم پیر مغان تر نکند

2 توسن ناز مکن زین پی گلگشت چمن تا صبا خاک ره از دست تو بر سر نکند

3 نکند نرگس خونخوار تو ساغر گیری تا کسی خون دل از دیده بساغر نکند

4 وعده کام مکن از دهن خویش بکس کاین سخن یکسر مو کس ز تو باور نکند

5 ملکت عشق کلیدش بکف فرهادست خسرو این ملک بشمشیر مسخر نکند

6 هجر و وصل و غم و شادی همه از دوست خوشست عاشق آن به که بخود هیچ مقرر نکند

7 اهلی از ساقی دوران طمع صاف مکن تا دل صافیت از درد مکدر نکند