نه کس ز بهر تو یارم نه یار از اهلی شیرازی غزل 1100

1 نه کس ز بهر تو یارم نه یار کس من هم نه دوست غیر تو دارم کسی نه دشمن هم

2 طمع بعمر ابد از حیات وصلم بود کنون ز هجر تو راضی شدم بمردن هم

3 دریغ کشت جوانی که برق پیری سوخت برفت خرمی ما بباد و خرمن هم

4 نشاط گمشده می جویم و نمی یابم ز عیش مطرب و ساقی و گشت گلشن هم

5 فغان ز تیره شبی، وه کجا شد آن شبها که آمدی بدرم مه زبام و روزن هم

6 جفا کش همه خلقیم و دست ما کوتاه نمیرسد بگریبان کس بدامن هم

7 چراغ اهلی دلخسته برفروز از وصل که جان چو شمع گدازد ز فرقت و تن هم