1 نه به بالای خوشت سرو خرامان روید نه به سیمای رخت لاله نعمان روید

2 نه به ذوق لب لعل تو توان یافت شکر نه به شکل دهنت پسته خندان روید

3 با همه حسن و طراوت چو گل روی تو نیست آن گل تازه که در روضه رضوان روید

4 سرو بالای ترا خاصیتی هست ز لطف که نهال خوش او در چمن جان روید

5 گر تو خود بگذری، ای سرو، سمن بوی، به باغ زیر خاک قدمت لاله و ریحان روید

6 ز غم نرگس سیراب توام جسم ضعیف چو گیاهی ست که در راه بیابان روید

7 قدم از کوی تو من بازنگیرم هرگز گر همه رهگذرم خنجر و پیکان روید

8 تا دو یاقوت لبت خسرو بیچاره بدید همه از دیده او لعل بدخشان روید