بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ از حافظ شیرازی غزل 486

1 بلبل ز شاخ سرو به گلبانگ پهلوی می‌خواند دوش درس مقامات معنوی

2 یعنی بیا که آتش موسی نمود گل تا از درخت نکته توحید بشنوی

3 مرغان باغ قافیه سنجند و بذله گوی تا خواجه می خورد به غزل‌های پهلوی

4 جمشید جز حکایت جام از جهان نبرد زنهار دل مبند بر اسباب دنیوی

5 این قصه عجب شنو از بخت واژگون ما را بکشت یار به انفاس عیسوی

6 خوش وقت بوریا و گدایی و خواب امن کاین عیش نیست درخور اورنگ خسروی

7 چشمت به غمزه خانه مردم خراب کرد مخموریت مباد که خوش مست می‌روی

8 دهقان سالخورده چه خوش گفت با پسر کای نور چشم من به جز از کشته ندروی

9 ساقی مگر وظیفه حافظ زیاده داد کاشفته گشت طره دستار مولوی