1 سر سال نو هرمز فروردین در اختر نگه کرد شاه آتبین

2 ز رازش چنان آگهی داد شاه که گفتی به فرمان او بود ماه

3 چنان کامگاری به کار سپهر که گفتی مر او را نموده ست چهر

4 شمارش چنان بود و رازش نهفت که نابوده، مر بودنی باز گفت

5 به هفت و ده دو نگه کرد شاه که چون گشت خواهد همی سال و ماه

6 بزرگی ز پیوند طیهور دید ز هرچ آرزو کرد بر جای دید

7 بدان تخمه باز آمده یافت شاه کلاه بزرگی نه تا دیرگاه

8 چو شاهی ز پیوند طیهور دید غم و رنج از آن دودمان دور دید

9 چو گردون به کام دل خویش یافت به پیوند طیهور بهتر شتافت