نسیت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3209

1 نسیت الیوم من عشقی صلاتی فلا ادری عشائی من غداتی

2 فوجهک سیدی! شمسی و بدری و نثری منک یاقوت الزکاة

3 نداک سکرة الارواح طرا و فی لقیاک طاعء کل ناتی

4 لقد نهج الهوی منهاج کبد فضاعت فی مناهجه ثباتی

5 و ادنی ما لقینا فی هواه حیوة فی حیوة فی حیات

6 تشبثنا باذیال کرام باید تایبات آیبات

7 فما اغنی التشبث للسکاری و ما النتفعوا بیات النجاة

8 و انی الاستقامة والتوقی لقلب بعد شرب المنکرات؟!