نعمت الله نور دین از شاه نعمت‌الله ولی غزل 120

1 دل چو سلطان ملک جان گردد پادشاه همه جهان گردد

2 چون ز چونی رسد به بی چونی مالک ملک لامکان گردد

1 روشنست از نور رویش دیدهٔ بینای ما درهٔ بیضا بود غواص این دریای ما

2 جملهٔ عالم وجودی یافته از جود او خوش بود این خلقت او راست بر بالای ما

1 خرد پیمانهٔ انصاف اگر یک بار بردارد بپیماید هر آن چیزی که دهقان زیر سر دارد

2 خرد عقل است و پیمانه قناعت نزد درویشان برو مجمل مفصل کن خرد این زیر سر دارد