نعمت الله میر رندان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 302

1 نعمت الله میر رندان است طلبش کن که پیر رندان است

2 بزم عشق است عاشقان سرمست ساقی ما امیر مستان است

3 دل ما گنجخانهٔ عشق است جای آن گنج کنج ویران است

4 سخن ما به ذوق دریابد هرکه واقف ز ذوق یاران است

5 همه عشق است غیر او خود نیست جان فدایش کنم که جانان است

6 عالم از آفتاب حضرت او به مثل همچو ماه تابان است

7 نور چشم است و در نظر پیداست نظری کن ببین که این آن است