نعمت الله میر مستان از شاه نعمت‌الله ولی غزل 291

1 نعمت الله میر مستان است در خرابات میر مستان است

2 در گلستان عشق رندانه گوئیا چون هزاردستان است

3 عقل از اینجا برفت و عشق آمد موسم ذوق می پرستان است

4 عهد بستیم با سر زلفش دل اگر بشکند شکست آنست

5 در عدم خوش به تخت بنشستیم نزد اهل نظر نشست آنست

6 چون ز هستی خویش نیست شدیم هستی اوست هرچه هست آنست

7 دامن سید است در دستم جاودان بنده را به دست آنست