نعمت الله حریف از شاه نعمت‌الله ولی غزل 301

1 نعمت الله حریف مستان است عاشق روی می پرستان است

2 در خرابات مست لایعقل ساقی بزم باده نوشان است

3 والهٔ زلف روی محبوب است فارغ از جمع و از پریشان است

4 نوبت زهد و زاهدی بگذشت دولت عشق و دور رندان است

5 نوش کن جام می که نوشت باد گر هوایت به آب حیوان است

6 در دلم درد و در سرم سودا باده درجام و عشق در جان است

7 هرکجا ساغری که می یابی نعمت الله همدم آن است