نعمت الله مظهر از شاه نعمت‌الله ولی غزل 456

1 نعمت الله مظهر ذات و صفات گه صفاتش می نماید گاه ذات

2 عارفی چون او در این عالم که دید جمع کرده ممکنات و واجبات

3 او به او باقی و ما باقی به او عمر جاوید است او را این حیات

4 او یک است و گر یکی گوید که دو تو یکی می گو مگو آن تُرَهات

5 دُرد دردش دردمندانه بنوش زانکه درد او تو را باشد دوات

6 می کنم علم معانی را عمل کی پرستم صورت لات و منات

7 سالها باید که تا پیدا شود همچو سید سیدی در کاینات