1 پای ناز ارچه گهی جانب ما نگذارد هم توان زیستن، ار جای به جا نگذارد

2 این که هر بار گذارد قدم و زار کشد هم به یکبار همان تیغ چرا نگذارد؟

3 هیچ رنجیش مباد، ار چه درین بیماری هیچ روزی قدمی جانب ما نگذارد

4 خود برد اشک به کو درد دل ماش، از آنک آنچه اندر دل ما هست صبا نگذارد

5 دی به دشنامی ذکرم به زبانش می رفت شکر این لطف رهی جز به دعا نگذارد

6 جان ترا سجده کند، ای بت کافر دل و بس هر نمازی که دگر هست روا نگذارد

7 طاق ابروی بلند تو قومی محرابی ست که درو چشم تو جز خواب قضا نگذارد

8 غمزه را گوی، گرت کشتن جمعی هوس است که کسی بهتر ازو حق بلا نگذارد

9 سبق بیداد که پیش تو گرفته ست فلک بر رخ خسرو یک حرف خطا نگذارد