1 نسیم زلف بر دست صبا ده مرا خون، غیر را مشک ختا ده

2 بسی کس چشم می دارند لطفت مرا خاک و کسان را توتیا ده

3 از آن می کت چو خون من حلال است پیاله خود خور و شربت به ما ده

4 بکش از یک نظر، چون کشته گردم یکی دیگر بیفگن، خونبها ده

5 به حکم خط خویش، ای آیت حسن همه فتوی به خون آر و مرا ده

6 دلیری می کند در دیدنت خلق به دست غمزه شمشیر بلا ده

7 مرا صد پاره کن بر چشم بیمار غلیواژان و زاغان را صلا ده

8 چو خاکستر شوم از سوز عشقت به دست خویش بر باد صبا ده

9 به صد تعویذ جان دردم نشد به به یک دشنام خسرو را دوا ده