ناقه لیلی که سر در کوه و هامون می‌کند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ناقه لیلی که سر در کوه و هامون می‌کند در بن هر خار جستجوی مجنون می‌کند
2 گوش بر افسانه من خلق را دفع ملال این حکایت‌ها که من دارم جگر خون می‌کند
3 زنده‌ام من از غم دل پس دلی کو بی‌غم است یارب او زندگانی در جهان چون می‌کند
4 خار خارم می‌دهی از رشک زان دورم که تو با تو بودن جان من در دل افزون می‌کند
5 حال گفتن با تو اهلی را ندارد فایده حالیا دردی ز دل یکباره بیرون می‌کند
ادامه توضیحات شاعر