توبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1291

1 توبه من درست نیست خموش من بی‌توبه را به کس مفروش

2 بنده عیب ناک را بمران رحمت خویش را از او بمپوش

3 تو سمیع ضمیر و فکری و ما لب ببسته همی‌زنیم خروش

4 هر غم و شادیی که صورت بست پیش تصویر توست خدمت کوش

5 نقش تسلیم گشته پیش قلم گه پلنگش کنی و گاهی موش

6 می‌نماید فسرده هر چیزم همچو دیگند هر یکی در جوش

7 می‌زند نعره‌های پنهانی ذره ذره چو مرغ مرزنگوش

8 وقت آمد که بشنوید اسرار می‌گشاید خدا شما را گوش

9 وقت آمد که سبزپوشان نیز در رسند از رواق ازرق پوش