صورتگر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1462

1 صورتگر نقاشم هر لحظه بتی سازم وانگه همه بت‌ها را در پیش تو بگدازم

2 صد نقش برانگیزم با روح درآمیزم چون نقش تو را بینم در آتشش اندازم

3 تو ساقی خماری یا دشمن هشیاری یا آنک کنی ویران هر خانه که می سازم

4 جان ریخته شد بر تو آمیخته شد با تو چون بوی تو دارد جان جان را هله بنوازم

5 هر خون که ز من روید با خاک تو می گوید با مهر تو همرنگم با عشق تو هنبازم

6 در خانه آب و گل بی‌توست خراب این دل یا خانه درآ جانا یا خانه بپردازم