بالابلند عشوه گر نقش باز از حافظ شیرازی غزل 400

1 بالابلند عشوه گر نقش باز من کوتاه کرد قصه زهد دراز من

2 دیدی دلا که آخر پیری و زهد و علم با من چه کرد دیده معشوقه باز من

3 می‌ترسم از خرابی ایمان که می‌برد محراب ابروی تو حضور نماز من

4 گفتم به دلق زرق بپوشم نشان عشق غماز بود اشک و عیان کرد راز من

5 مست است یار و یاد حریفان نمی‌کند ذکرش به خیر ساقی مسکین نواز من

6 یا رب کی آن صبا بوزد کز نسیم آن گردد شمامه کرمش کارساز من

7 نقشی بر آب می‌زنم از گریه حالیا تا کی شود قرین حقیقت مجاز من

8 بر خود چو شمع خنده زنان گریه می‌کنم تا با تو سنگ دل چه کند سوز و ساز من

9 زاهد چو از نماز تو کاری نمی‌رود هم مستی شبانه و راز و نیاز من

10 حافظ ز گریه سوخت بگو حالش ای صبا با شاه دوست پرور دشمن گداز من