دل من زحمت جان برنتابد از خواجوی کرمانی غزل 247

1 دل من زحمت جان برنتابد که در ملکی دو سلطان برنتابد

2 گرش همچون سگان کو برانند عنان از کوی جانان برنتابد

3 کجا در خلوت وصلش بود بار کسی کو بار هجران برنتابد

4 سری کز سر عشقش نیست خالی یقین میدان که سامان برنتابد

5 نگارا تکیه برحسن وجوانی مکن چندین که چندان برنتابد

6 دلا در باز جان در پای جانان که عاشق زحمت جان برنتابد

7 چو خواجو در غمش می‌سوز و می‌ساز که درد عشق درمان برنتابد